Kierowcy zawodowi podlegają nieco innym prawom niż kierowcy amatorzy. Do tej drugiej grupy należy większość z nas. Pierwszą stanowią osoby, które zawodowo trudnią się przewozem rzeczy i osób. Ciężarówki, autobusy, taksówki – za kierownicami wszystkich tych pojazdów siedzą zawodowi kierowcy. Ich umiejętności muszą wykraczać znacznie poza to, co musi umieć każdy posiadacz prawa jazdy na auta osobowe, czyli kategorii B. Kierowcy zawodowi muszą zdobywać dodatkowe uprawnienia, czyli prawa jazdy innych kategorii. Każdy fachowiec w dziedzinie prowadzenia pojazdów musi mieć dokument, jakim jest karta kierowcy. Karta ta, to coś innego niż prawo jazdy. Prawo jazdy upoważnia do wykonywania zawodu. Karta kierowcy informuje o dotychczasowych dokonaniach kierowcy. Na karcie tej znajduje się zdjęcie kierowcy, jego dane osobowe i podpis. Dokument ten jest po to, by rozliczać kierowcę z czasu i przebiegu pracy. Jedno i drugie rejestrują urządzenia zwane tachografami. Obecnie w większości pojazdów montowane są tachografy cyfrowe. Obsługa karty kierowcy przez odpowiednie służby, a także pracodawcę jest bardzo prosta. Kartę taką wystarczy włożyć do czytnika i zaraz otrzymuje się wszelkie dane o pracy właściciela karty. Na karcie zapisuje się czas jazdy, ilość i długość przerw oraz prędkość, z jaką poruszał się pojazd. Karta kierowcy eliminuje wszelkie oszustwa związane z pracą szoferów. Każdy kierowca może używać tylko jednej karty. Dwie karty kierowców to działanie niedozwolone, które stosują czasem kierowcy chcący oszukać kontrolerów czasu ich pracy. Niedozwolone jest również użyczanie karty innemu pracownikowi danego przedsiębiorstwa. Karta kierowcy jest ważna pięć lat, ale nie dłużej niż zawodowe uprawnienia danego szofera. Uprawnienia takie muszą być systematycznie odnawiane, poprzez udział w szkoleniach okresowych . Praca kierowcy zawodowego to bardzo odpowiedzialne zajęcie, wymagające sporych umiejętności, doświadczenia i praktyki.