Prowadzenie pojazdów wymaga pełnej sprawności. Nie mam tu na myśli prowadzenia własnego samochodu, bo do tego zdolny jest każdy, kto ma sprawny wzrok i w miarę sprawną całą resztę. Mówię tu o prowadzeniu pojazdów jako zawodzie. Kierowcy zawodowi muszą odznaczać się większą sprawnością i umiejętnościami, ponieważ odpowiadają nie tylko za siebie, ale także za osoby lub towary, które przewożą. Poza tym, pokonują o wiele dłuższe trasy niż kierowcy zwykłych osobówek. Prędzej czy później, kierowca zawodowy musi ustąpić młodszym i udać się na emeryturę. Emerytura zawodowych szoferów wygląda różnie w różnych państwach. Ostatnie dekady to czas, w którym bardzo wielu Polaków wyjechało do pracy za granicę. Ogromna rzesza wybrała Irlandię. Emerytura dla kierowcy w Irlandii jest o wiele wyższa niż polskie świadczenie emerytalne dla tej grupy zawodowej. Podobnie ma się rzecz z zarobkami. Nic więc dziwnego, że tak wielu pracowników transportu wyemigrowało właśnie tam. W Irlandii do pobierania emerytury uprawnione są osoby, które ukończyły 66 rok życia. Widać więc, że pracuje się tam dłużej niż u nas po wprowadzonych niedawno zmianach. Aby być opłacanym emerytem w Irlandii, podobnie jak u nas i w innych krajach, trzeba przez jakiś czas odprowadzać do stosownego podmiotu składki emerytalne. Irlandzka emerytura nie oznacza konieczności rezygnacji z aktywności zawodowej. Jeśli ktoś czuje się na siłach może kontynuować swoją pracę. Emerytura dla kierowcy w Irlandii będzie wypłacana tylko wówczas, jeśli pierwsze składki na konto tego świadczenia wpłyną nie później niż przed skończeniem 56 lat. Zanim zaczniemy ubiegać się o to świadczenie, na naszym koncie musi zebrać się co najmniej 260 pełnych składek emerytalnych. Do uzyskania irlandzkiej emerytury trzeba wykazać, że od roku 1977 do ukończenia 56 lat opłaciło się minimum 48 pełnych składek. Osoby samozatrudnione muszą wykazać, że 48 składek opłaciły od roku 1988do momentu skończenia 56 lat, minimum 48 pełnych składek.